پابوس طوس

بسم الله الرحمن الرحیم

صلی الله علیک یا اباالحسن ، یاعلی بن موسی الرضا علیه السلام

 

رضا … رضا … رضا … ( علیه السلام )

اللهم إنّی وَقَفتُ عَلی بابٍ مِن أبواب بیوت نبیک … صلواتک علیه و آله …

أأدخل یا رسول الله …

أأدخل یا حجت الله …

*

نازم بدین صحن و سرایت      سایه ی گل دسته هایت         بر تمام مردم ایران

شد قبله ام باب الرضایت       کعبه ام ایوان طلایت        ما و حج حضرت سلطان

*

بال ملائک زیر پای، زائران مرقد تو          عرشیان در حسرت کویت

نور و فروغ آسمان ها، پرتویی از گنبد تو    عطر جنت، عطر گیسویت

*

حرم تو عرش خدا ، جمال تو شمس الضحی

عزیز دل فاطمه … عزیز دل فاطمه

بوی کربلاست عطر دلربای نسیمت … دل هوایی حریمت … یا رضا منم دخیلت

پر میگیره دل … یه روز سر بام تو من اسیر دام تو …. مثل همین یا کریمت

دل هوایی حریمت … یا رضا منم دخیلت

 

*

بر کویر تشنه ی دل       رحمت تو میشه نازل           ابر آسمون میباره …

میدرخشه نور امید          امشب آرمیده خورشید          روی دامن ستاره …

 

آئینه ی ذات خدا                 نور دیده ی مرتضی

یا ضامن آهو مدد                  یا علی موسی الرضا

*

جون من فدای دل رئوف و رحیمت     دل هوایی حریمت    یا رضا منم دخیلت

پر میگیره دل … یه روز سر بام تو من اسیر دام تو …. مثل همین یا کریمت

دل هوایی حریمت … یا رضا منم دخیلت

*

شهریارم از الستی    هشتمین امام هستی     بی قرین و بی مثالی

ای پناه و جان ایران    ما رعیت و تو سلطان    شاه و والی الموالی

*

تویی قبله ی دل ها       همه قطره تو دریا

همه پست و تو بالا      همه خار و تو اسطوره ی گل ها     و ما محرم این کعبه و مبهوت تماشا

تو غریب الغربایی و معین الضعفایی و به هر درد دوایی تو خداوند سخایی

فقیریم و فقیریم و عشق است فقیری که تو حج فقرایی … که تو حج فقرایی

تو جانانی و سلطان … تو گوینده ی قرآن … همه خار و خس کوی تو هستیم رضا جان

نه فقط ما … که گدای کرم توست هزاران چو سلیمان و عجب نیست اگر موسی عمران به میان حرم تو بشود خادم و دربان و عجب نیست اگر عیسی مریم ز دو چشمان تو جان گیرد و او بر تن اموات دهد جان … و عجب نیست که جبریل امین خاک در کفش کنت را ببرد بهر تبرک به جنان و عجب نیست ز عشق تو شود آتش دوزخ چو گلستان …

عجب اینجاست …

عجب اینجاست که با این جبروتت شده ای ضامن آهوی بیابان و عجب نیست همان آهوی وحشی که تو ضامن شدی از لطف و کرامت ، شود ضامن مردم به قیامت …

سلام ای پسر حضرت زهرا سلام الله علیها …

تویی شاه و امیرم …

همه آرزویم بوسه ای از خاک ضریح تو بگیرم …

و همان لحظه بمیرم … که آرام شود این دل زارم ، قرارم ، نگارم ، همه دار و ندارم …

اگرچه که من این مایه ندارم … ولی آرزو دارم که بیایی دم مرگم به کنارم …

ویا پا بگذاری به روی خاک مزارم …

همان لحظه سر از خاک برآرم و دو دستم به روی سینه گذارم و بگویم :

سلام ای پسر حضرت زهرا سلام الله علیها …

*

پسر فاطمه سلام الله علیها !

آموخته ای مرا که امامم از پدر مهربان تر است، حالا من چشم به راه پدری مهربان تر از پدرم …

سلام یوسف زهرا سلام الله علیها …

*

یوسف زهرایی، امیری و فارس الحجاز ………. غریب و تنهایی ، برا تو قلبم گرفته باز

آقا اومدم ، بازم رو زدم ، میدونم خودم ، خیلی بدم

آره منم اونی که سرباره منم ، ولی دوست داره منم

یار دلم ، امام تنهای دلم ، فقط تو رو داره دلم

غمخوارتم … تو کجایی

بدهکارتم … تو کجایی

گرفتارتم … تو کجایی

یابن الحسن علیه السلام

 

میون صحرایی ، اشک چشات از گناهمه ……… ولی نگاه تو روشنی و نور راهمه

آقا اومدم ، بازم رو زدم ، میدونم خودم ، خیلی بدم

آره منم اونی که سرباره منم ، ولی دوست داره منم

یار دلم ، امام تنهای دلم ، فقط تو رو داره دلم

آقا بیا ، به حسین زهرا بیا ، به رضا و مولا بیا ، ای امیرم یابن الحسن ( علیهم السلام )

 

 

دانلود فایل PDF

 

التماس دعای فرج